विनियोगः
ॐ अस्य श्रीशिव-कवच-स्तोत्र-मंत्रस्य श्री ब्रह्मा ऋषिः अनुष्टप् छन्दः।
श्रीसदा-शिव-रुद्रो देवता। ह्रीं शक्तिः। रं कीलकम्। श्रीं ह्री क्लीं बीजम्।
श्रीसदा-शिव-प्रीत्यर्थे शिव-कवच-स्तोत्र-पाठे विनियोगः।
ऋष्यादि-न्यासः
श्री ब्रह्मा ऋषये नमः शिरसि । अनुष्टप् छन्दभ्यो नमः मुखे । श्रीसदा-शिव-रुद्रो देवतायै नमः हृदि । ह्रीं शक्तये नमः नाभौ । रं कीलकाय नमः पादयो । श्रीं ह्री क्लीं बीजाय नमः गुह्ये ।
श्रीसदा-शिव-प्रीत्यर्थे शिव कवच-स्तोत्र-पाठे विनियोगाय नमः सर्वाङ्गे ।
कर-न्यासः –
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ ह्लां सर्व-शक्ति-धाम्ने ईशानात्मने अंगुष्ठाभ्यां नमः ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ नं रिं नित्य-तृप्ति-धाम्ने तत्पुरुषात्मने तर्जनीभ्यां नमः ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ मं रुं अनादि-शक्ति-धाम्ने अघोरात्मने मध्यामाभ्यां नमः ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ शिं रैं स्वतंत्र-शक्ति-धाम्ने वाम-देवात्मने अनामिकाभ्यां नमः ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ वां रौं अलुप्त-शक्ति-धाम्ने सद्यो जातात्मने कनिष्ठिकाभ्यां नमः ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ यं रः अनादि-शक्ति-धाम्ने सर्वात्मने करतल-कर-पृष्ठाभ्यां नमः।
अङ्ग-न्यासः -
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ ह्लां सर्व-शक्ति-धाम्ने ईशानात्मने हृदयाय नमः ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ नं रिं नित्य-तृप्ति-धाम्ने तत्पुरुषात्मने शिरसे स्वाहा ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ मं रुं अनादि-शक्ति-धाम्ने अघोरात्मने शिखायै वषट् ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ शिं रैं स्वतंत्र-शक्ति-धाम्ने वाम-देवात्मने कवचाय हुं ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ वां रौं अलुप्त-शक्ति-धाम्ने सद्यो जातात्मने नेत्र-त्रयाय वौषट् ।
ॐ नमो भगवते ज्वलज्ज्वाला-मालिने ॐ यं रः अनादि-शक्ति-धाम्ने सर्वात्मने अस्त्राय फट् ।
॥ अथ ध्यानम् ॥
वज्रदंष्ट्रं त्रिनयनं काल कण्ठमरिन्दमम् ।
सहस्र-करमत्युग्रं वंदे शंभुमुमा-पतिम् ॥
।। मूल-पाठ ।।
मां पातु देवोऽखिल-देवतात्मा,
संसार-कूपे पतितं गंभीरे ।
तन्नाम-दिव्यं वर-मंत्र-मूलं,
धुनोतु मे सर्वमघं ह्रदिस्थम् ॥ १ ॥
सर्वत्र मां रक्षतु विश्व-मूर्ति
र्ज्योतिर्मयानन्द-घनश्चिदात्मा ।
अणोरणीयानुरु-शक्तिरेकः,
स ईश्वरः पातु भयादशेषात् ॥ २ ॥
यो भू-स्वरूपेण बिभात विश्वं,
पायात् स भूमेर्गिरिशोऽष्ट-मूर्तिः ।
योऽपां स्वरूपेण नृणां करोति,
सञ्जीवनं सोऽवतु मां जलेभ्यः ॥ ३ ॥
कल्पावसाने भुवनानि दग्ध्वा,
सर्वाणि यो नृत्यति भूरि-लीलः ।
स काल-रुद्रोऽवतु मां दवाग्नेर्वात्यादि-भीतेरखिलाच्च तापात् ॥ ४ ॥
प्रदीप्त-विद्युत् कनकावभासो,
विद्या-वराभीति-कुठार-पाणिः । चतुर्मुखस्तत्पुरुषस्त्रिनेत्रः,
प्राच्यां स्थितं रक्षतु मामजस्रम् ॥ ५ ॥
कुठार-खेटांकुश-पाश-शूल-कपाल-ढक्काक्ष-गुणान् दधानः ।
चतुर्मुखो नील-रुचिस्त्रिनेत्रः,
पायादघोरो दिशि दक्षिणस्याम् ॥ ६ ॥
कुन्देन्दु-शङ्ख-स्फटिकावभासो,
वेदाक्ष-माला वरदाभयांङ्कः ।
त्र्यक्षश्चतुर्वक्त्र उरु-प्रभावः, सद्योऽधिजातोऽवस्तु मां प्रतीच्याम् ॥ ७ ॥
वराक्ष-माला-भय-टङ्क-हस्तः,
सरोज-किञ्जल्क-समान-वर्णः ।
त्रिलोचनश्चारु-चतुर्मुखो मां,
पायादुदीच्या दिशि वाम-देवः ॥ ८ ॥
वेदाभ्येष्टांकुश-पाश-टङ्क-कपाल-ढक्काक्षक-शूल-पाणिः ।
सित-द्युतिः पञ्चमुखोऽवताम्
मामीशान-ऊर्ध्वं परम-प्रकाशः ॥ ९ ॥
मूर्धानमव्यान् मम चंद्र-मौलिर्भालं ममाव्यादथ भाल-नेत्रः ।
नेत्रे ममाव्याद् भग-नेत्र-हारी,
नासां सदा रक्षतु विश्व-नाथः ॥ १० ॥
पायाच्छ्रुती मे श्रुति-गीत-कीर्तिः, कपोलमव्यात् सततं कपाली ।
वक्त्रं सदा रक्षतु पञ्चवक्त्रो,
जिह्वां सदा रक्षतु वेद-जिह्वः ॥ ११ ॥
कण्ठं गिरीशोऽवतु नील-कण्ठः,
पाणि-द्वयं पातु पिनाक-पाणिः ।
दोर्मूलमव्यान्मम धर्म-बाहुर्वक्ष-
स्थलं दक्ष-मखान्तकोऽव्यात् ॥ १२ ॥
ममोदरं पातु गिरीन्द्र-धन्वा,
मध्यं ममाव्यान्मदनान्त-कारी ।
हेरम्ब-तातो मम पातु नाभिं,
पायात् कटिं धूर्जटिरीश्वरो मे ॥ १३ ॥
ऊरु-द्वयं पातु कुबेर-मित्रो,
जानु-द्वयं मे जगदीश्वरोऽव्यात् ।
जङ्घा-युगं पुङ्गव-केतुरव्यात्,
पादौ ममाव्यात् सुर-वन्द्य-पादः ॥ १४ ॥
महेश्वरः पातु दिनादि-यामे,
मां मध्य-यामेऽवतु वाम-देवः ।
त्र्यम्बकः पातु तृतीय-यामे,
वृष-ध्वजः पातु दिनांत्य-यामे ॥ १५ ॥
पायान्निशादौ शशि-शेखरो मां,
गङ्गा-धरो रक्षतु मां निशीथे ।
गौरी-पतिः पातु निशावसाने,
मृत्युञ्जयो रक्षतु सर्व-कालम् ॥ १६ ॥
अन्तःस्थितं रक्षतु शङ्करो मां,
स्थाणुः सदा पातु बहिःस्थित माम् ।
तदन्तरे पातु पतिः पशूनां,
सदा-शिवो रक्षतु मां समन्तात् ॥ १७ ॥
तिष्ठन्तमव्याद् भुवनैकनाथः,
पायाद् व्रजन्तं प्रथमाधि-नाथः ।
वेदान्त-वेद्योऽवतु मां निषण्णं,
मामव्ययः पातु शिवः शयानम् ॥ १८ ॥
मार्गेषु मां रक्षतु नील-कंठः,
शैलादि-दुर्गेषु पुर-त्रयारिः ।
अरण्य-वासादि-महा-प्रवासे,
पायान्मृग-व्याध उदार-शक्तिः ॥ १९ ॥
कल्पान्तकाटोप-पटु-प्रकोप-
स्फुटाट्ट-हासोच्चलिताण्ड-कोशः ।
घोरारि-सेनार्णव-दुर्निवार-
महा-भयाद् रक्षतु वीर-भद्रः ॥ २० ॥
पत्त्यश्व-मातङ्ग-रथावरूथ-
सहस्र-लक्षायुत-कोटि-भीषणम् ।
अक्षौहिणीनां शतमाततायिनाश्छिन्द्यान्मृडो घोर-कुठार-धारया ॥ २१ ॥
निहन्तु दस्यून् प्रलयानिलार्च्चिर्ज्ज्वलन् त्रिशूलं त्रिपुरांतकस्य ।
शार्दूल-सिंहर्क्ष-वृकादि-हिंस्रान् सन्त्रासयत्वीश-धनुः पिनाकः ॥ २२ ॥
दुःस्वप्न-दुःशकुन-दुर्गति-दौर्मनस्य-
दुर्भिक्ष-दुर्व्यसन-दुःसह-दुर्यशांसि ।
उत्पात-ताप-विष-भीतिमसद्-गुहार्ति-व्याधींश्च नाशयतु मे जगतामधीशः ॥ २३ ॥
अमोघ शिव कवच
(संस्कृत में)
ॐ नमो भगवते सदा-शिवाय ,सकल-तत्त्वात्मकाय, सर्व-मन्त्र-स्वरूपाय ,सर्व-यंत्राधिष्ठिताय, सर्व-तंत्र-स्वरूपाय
सर्व-तत्त्व-विदूराय ।
ब्रह्म-रुद्रावतारिणे नील-कण्ठाय, पार्वती-मनोहर-प्रियाय, सोम-सूर्याग्नि-लोचनाय , भस्मोद्-धूलित-विग्रहाय ।
महा-मणि-मुकुट-धारणाय, माणिक्य-भूषणाय ,सृष्टि-स्थिति-प्रलय-काल
-रौद्रावताराय दक्षाध्वर-ध्वंसकाय ।
महा-काल-भेदनाय, मूलाधारैक-निलयाय , तत्त्वातीताय गंगा-धराय ,सर्व-देवाधि-देवाय, षडाश्रयाय वेदान्त-साराय ।
त्रि-वर्ग-साधनायानन्त-
कोटि- ब्रह्माण्ड- नायकायानन्त-
वासुकि-तक्षक-कर्कोट-शङ्ख-
कुलिक-पद्म-महा-पद्मेत्यष्ट-
महा-नाग-कुल-भूषणाय।
प्रणव-स्वरूपाय चिदाकाशाय
आकाश-दिक्स्वरूपाय
ग्रह-नक्षत्र-मालिने सकलाय ।
कलङ्क-रहिताय, सकल-लोकैक कर्त्रे
सकल-लोकैक-भर्त्रे , सकल-लोकैक-संहर्त्रे
सकल-लोकैक-गुरवे ,सकल-लोकैक-साक्षिणे ,सकल-लोकैक-वर-प्रदाय
सकल-लोकैक-शङ्कराय।
शशाङ्क-शेखराय ,शाश्वत-निजावासाय
निराभासाय निरामयाय ,निर्मलाय निर्लोभाय
निर्मदाय निश्चिन्ताय,निरहङ्काराय निरंकुशाय , निष्कलंकाय निर्गुणाय
निष्कामाय निरुपप्लवाय ।
निरवद्याय निरन्तराय , निष्कारणाय निरातङ्काय , निष्प्रपंचाय निःसङ्गाय, निर्द्वन्द्वाय निराधाराय ।
निरोगाय, निष्क्रोधाय , निर्मलाय, निष्पापाय
निर्भयाय निर्विकल्पाय ,निर्भेदाय निष्क्रियाय ।
निस्तुलाय, निःसंशाय
निरञ्जनाय , निरुपम-विभवाय
नित्य-शुद्ध-बुद्धि-परिपूर्ण-सच्चिदानन्दाद्वयाय, परम-शान्त-स्वरूपाय
तेजोरूपाय तेजोमयाय ।
जय जय रुद्र महा-रौद्र ,महावतार महा-भैरव , काल-भैरव कपाल-माला-धर खट्वाङ्ग-खङ्ग-चर्म- पाशाङ्कुश-डमरु-शूल- चाप-बाण-गदा-शक्ति- भिन्दिपाल-तोमर-मुसल-मुद्-गर-पाश-परिघ- भुशुण्डी-शतघ्नी-चक्राद्यायुध ।
भीषण-कर-सहस्र-मुख-दंष्ट्रा-
कराल-वदन-विकटाट्ट-हास-
विस्फारित ब्रह्माण्ड-मंडल नागेन्द्र-
कुण्डल नागेन्द्र-वलय नागेन्द्र-चर्म-धर मृत्युञ्जय त्र्यम्बक त्रिपुरान्तक विश्व-रूप विरूपाक्ष विश्वेश्वर वृषभ-वाहन विश्वतोमुख !
सर्वतो रक्ष, रक्ष । मा ज्वल ज्वल । महा-मृत्युमप-मृत्यु-भयं नाशय-नाशय- !
चोर-भय-मुत्सादयोत्सादय ।
विष-सर्प-भयं शमय शमय ।
चोरान् मारय मारय ।
मम शत्रुनुच्चाट्योच्चाटय ।
त्रिशूलेन विदारय विदारय ।
कुठारेण भिन्धि भिन्धि ।
खड्गेन छिन्धि छिन्धि ।
खट्वांगेन विपोथय विपोथय ।
मुसलेन निष्पेषय निष्पेषय ।
वाणैः सन्ताडय सन्ताडय ।
रक्षांसि भीषय भीषय ।
अशेष-भूतानि विद्रावय विद्रावय । कूष्माण्ड-वेताल-मारीच-गण-ब्रह्म-
राक्षस-गणान् संत्रासय संत्रासय ।
ममाभयं कुरु कुरु वित्रस्तं मामाश्वासयाश्वासय ।
नरक-महा-भयान्मामुद्धरोद्धर
सञ्जीवय सञ्जीवय क्षुत्तृड्भ्यां मामाप्याययाप्याय दुःखातुरं मामानन्दयानन्दय शिवकवचेन मामाच्छादयाच्छादय मृत्युञ्जय
त्र्यंबक सदाशिव ! नमस्ते नमस्ते नमस्ते ।
।। इति श्रीस्कंदपुराणे एकाशीतिसाहस्रयां तृतीये ब्रह्मोत्तरकखण्डे अमोघ-शिव-कवचं समाप्तम् ।।
